Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid adiuvas? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Duo Reges: constructio interrete.

An hoc usque quaque, aliter in vita?

Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Minime vero, inquit ille, consentit. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Quae cum dixissem, Habeo, inquit Torquatus, ad quos ista
referam, et, quamquam aliquid ipse poteram, tamen invenire
malo paratiores.

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest
esse dissensio.

Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et ab aliis et a te ipso saepe, ut tibi deesse non possit oratio.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Nulla erit controversia. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Ita nemo beato beatior. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Bork: Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
An eiusdem modi?: Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Verum audiamus.: Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.
ALIO MODO.: Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere?
Sullae consulatum?: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Bork: Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.