Itaque ab his ordiamur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Ratio quidem vestra sic cogit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;

Age sane, inquam.

Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Hic ambiguo ludimur.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Non semper, inquam;

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Quare attende, quaeso.

Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

• Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
• Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
• Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
• Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;
• Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo
summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus
voluptatem.

Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum
naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil
interest.

1. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
2. Eadem nunc mea adversum te oratio est.
3. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
4. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
5. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
6. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Duo Reges: constructio interrete.

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? At enim hic etiam dolore. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Sed tamen intellego quid velit. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Erit enim mecum, si tecum erit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.