Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Simus igitur contenti his. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Facillimum id quidem est, inquam.

Si est nihil in eo, quod perficiendum est, praeter motum
ingenii quendam, id est rationem, necesse est huic ultimum
esse virtute agere;

Cum autem usus progrediens familiaritatem effecerit, tum
amorem efflorescere tantum, ut, etiamsi nulla sit utilitas
ex amicitia, tamen ipsi amici propter se ipsos amentur.

Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.

Ex quo intellegi debet homini id esse in bonis ultimum, secundum naturam vivere, quod ita interpretemur: vivere ex hominis natura undique perfecta et nihil requirente.

Idem adhuc;: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Bork: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Bork: Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quare conare, quaeso. De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Duo Reges: constructio interrete. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Quo tandem modo?