Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age sane, inquam. Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic
tandem requiris?

Bork: Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Paria sunt igitur.: Itaque contra est, ac dicitis;
Numquam facies.: An tu me de L.
Murenam te accusante defenderem.: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Bork: Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Istic sum, inquit.: Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;

Duo Reges: constructio interrete. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;

Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Itaque fecimus.
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Bork

Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.
Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;
Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?