Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quae contraria sunt his, malane? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Duo Reges: constructio interrete. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Itaque his sapiens semper vacabit. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam
vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum
naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis
sumendam.

Quae contraria sunt his, malane?

Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Bork: Quae contraria sunt his, malane?
Quid Zeno?: Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Negare non possum.: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Tu quidem reddes;: Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
Bork: At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.
Immo alio genere;: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Sed fortuna fortis;
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.