Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Duo Reges: constructio interrete. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Hoc est non dividere, sed frangere. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Videsne, ut haec concinant? Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Quibusnam praeteritis?: Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Bork: Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Age sane, inquam.: Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Bork: Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Itaque fecimus.: Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Bork: Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Is enim percontando atque interrogando elicere solebat eorum opiniones, quibuscum disserebat, ut ad ea, quae ii respondissent, si quid videretur, diceret.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Non est igitur summum malum dolor. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam
habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores
quam corporis.