Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Certe non potest.

Audeo dicere, inquit.

Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Quis istum dolorem timet?
Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Falli igitur possumus.: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Bork: An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Bork: Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Quid adiuvas?: Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Bork
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Summae mihi videtur inscitiae. Non est igitur voluptas bonum. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.

Duo Reges: constructio interrete.

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen
nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat.

Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;