Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Duo Reges: constructio interrete. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Sed certe opus est ea valere et vigere et naturales motus ususque habere, ut nec absit quid eorum nec aegrum debilitatumve sit;

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Quare attende, quaeso. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.

Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua
nihil intersit, non tamen diligat?

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri
putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Quis est tam dissimile homini.

Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Odium autem et invidiam facile vitabis. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
At iam decimum annum in spelunca iacet.
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Recte, inquit, intellegis.: An tu me de L.
Equidem e Cn.: Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Bork: Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.