An hoc usque quaque, aliter in vita?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit. Duo Reges: constructio interrete. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Summus dolor plures dies manere non potest? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Optime, inquam.: Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;
Reguli reiciendam;: Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
Idem adhuc;: Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Hoc simile tandem est?: Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.

Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
Bonum patria: miserum exilium.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae
leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.

Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus
verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis
bonorum videbatur extremum.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Cum enim fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cuiusque modi rapiat, nihil tamen teneas, nihil apprehendas, nusquam orationem rapidam coerceas.

Sed quot homines, tot sententiae;
Oratio me istius philosophi non offendit;
Eam stabilem appellas.
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

Nunc vides, quid faciat. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.